میرزا علی‌اکبرخان کاشانی، آشپز مخصوص ناصرالدین شاه، در کتاب «سفره اطعمه» که از معدود کتاب‌های آشپزی به‌جامانده از دورهٔ قاجار است،شرحی نوشته بر گونه کوکوهایی که در گذشته طبخ شان رایج بوده‌است.
او کوکو را رنگ‌دهنده و زینت سفره شاهانه می‌داند و گونه کوکوها را بر اساس رنگ تقسیم‌بندی می‌کند:
«خوان چهارم کوکو است، و آن را با پلاو خورند و آن سیزده رنگ است:
💚رنگ اول کوکوی سبزی است؛ و آن چنان باشد که کاهوی زیاد،جعفری و گشنیز کم را کوبیده و تخم مرغ زیاد در آن شکسته و نمک،فلفل و ادویه زده و خوب لت‌زده و مخلوط نموده و روغن را در روغن داغ کن یا ماهیتابه داغ کرده و آن را یک دفعه در روغن داغ ریزند و آتش آن را ملایم کرده و ظرفی روی آن گذارده آتش بر آن ریزند.چون سرخ شود آن را بریده پشت و رو کنند.
🧡رنگ دویّم کوکوی بِه است و طبخ آن چنان باشد که تخم بِه را بیرون آورده و خوب رنده کرده داخل تخم نموده ادویه زده و خوب لت زده سرخ نمایند.
💛رنگ سیّم کوکوی سیب‌زمینی است،و طبخ آن چنان باشد که سیب زمینی را پخته و پوست کنده و کوبیده شیرینی داخل نموده تخم مرغ زده به نهج مذکور سرخ کنند…»
#کوکو #کوکو_سیب_زمینی #غذای_اصیل